Asset Publisher
Wołanie o pomoc czyli historia prawdziwa malutkiego jelonka
Pamiętajmy! Znalezionego przypadkowo w lesie małego zwierzęcia, nie należy absolutnie dotykać, aby nie przekazać mu swojego zapachu, chwytać oraz płoszyć.
Mamo! Mamo! ratuj mnie,
dużo ludzi wokół mnie.
Mamo! Mamo! proszę usłysz mnie
obce ręce wciąż głaszczą mnie,
dziwny zapach wydzielają, na mą skórę nakładają,
fotografują ze mną się.
Mamo! nie zostawiaj mnie, tak bardzo boję się.
Jestem głodny, wyczerpany, mamo! ratuj mnie.
Matka płacze, ludzi boi się
już wie, że straciła dziecko swe.
Jelonek ludzki zapach ma, matka boi podejść się
W las umyka, straciła dziecko swe.
Sierotą leśnicy z weterynarzem zaopiekują się
w azylu dla dzikich zwierząt miejsce znajdzie się,
Matki nie zobaczy już,
krzywdę ogromną wyrządzono mu,
w niewoli będzie żył do końca swoich dni.
Czy chciałbyś jak jelonek żyć?
Autor: M.Pussak
rys. Richard de Wolfe
