Gospodarka łowiecka prowadzona jest w oparciu o obwody łowieckie, dla których ustala się Roczne  Plany Łowieckie. Plany te sporządzane są przez dzierżawców obwodów łowieckich (koła łowieckie), po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i podlegają zatwierdzeniu przez nadleśniczego w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim. Obwody łowieckie o zbliżonych warunkach przyrodniczych zostały zgrupowane w Łowieckie Rejony Hodowlane. Dla Łowieckich Rejonów Hodowlanych sporządza się plany wieloletnie (na 10 lat). Nadleśniczy Nadleśnictwa Szklarska Poręba jest koordynatorem Regionu VII - Karkonosze, o łącznej powierzchni 80,2 tys. ha ( w tym 43,9 tys. ha pow. leśnej), w skład którego wchodzą także obwody łowieckie położone w nadleśnictwach: Świeradów, "Śnieżka" i Kamienna Góra. Takie rozwiązanie umożliwia prowadzenie prawidłowej gospodarki lokalną populacją jelenia.

W wydzierżawionych obwodach łowieckich koła łowieckie zajmują się zagospodarowaniem łowisk, uprawą poletek łowieckich oraz dbają o dokarmianie zwierzyny w długim i trudnym do przetrwania okresie zimowym. Do zadań kół łowieckich należy także szacowanie szkód, jakie zwierzyna wyrządza w uprawach rolnych i wypłata odszkodowań poszkodowanym rolnikom. Rolą leśników jest chronienie lasu przed uszkodzeniami wyrządzanymi przez zwierzynę. Znaczne szkody występują nie tylko w uprawach leśnych i młodnikach, gdzie zwierzyna zgryza sadzonki i młode drzewka, lecz także w drzewostanach, w których spałowanie (ogryzanie cienkiej kory przez jelenie) przyczynia się do porażenia drzew chorobami grzybowymi, ułatwia zasiedlanie przez szkodliwe owady, obniża wartość techniczną drewna a nawet powoduje obumieranie drzew. Spałowanie największe rozmiary przybiera w lasach obrębu Piechowice, gdzie zwierzyna licznie bytuje w okresie zimowym po zejściu z wyższych partii gór. W celu zminimalizowania szkód Nadleśnictwo grodzi najcenniejsze uprawy, zabezpiecza młode sadzonki i pnie najwartościowszych drzew środkami chemicznymi a Koła Łowieckie zakładają poletka zgryzowe. W okresie zimowym ścina się także pewną ilość drzew (tzw. drzew ogryzowych) i pozostawia do spałowania. Pomimo wyrządzanych szkód zwierzyna jest nieodłącznym komponentem leśnych biocenoz, niezbędnym do ich prawidłowego funkcjonowania.